jueves, 29 de noviembre de 2012

O protagonista da semana: LUCAS

Esta semana, do 19 ao 23 de Novembro, o protagonista foi:

LUCAS
Unha nova semana na que fomos coñecendo un pouco máis ao noso compañeiro Lucas: os seus apelidos, onde vive, os seus gustos. . .  estivo encantado de poder amosarnos as súas cousas favoritas ! 
Coma de costume, ensinounos fotos de cando era bebé e nos amosou o pequeniña que era a súa roupa. Canto medrou!
 Tamén, nos foi ensinando fotos de distintos momentos  da súa vida e da súa familia, e o recuncho foise enchendo coas súas cousas.
 O venres día 23,  tivemos a visita na aula da súa mamá, Mº Carmen, que viña acompañada de Dana, a cadeliña que é a súa mascota.
Tróuxonos unha selección de fotos de Lucas, dende antes de nacer ate o de agora. Por suposto que a que máis nos chamou a atención foi a da “ecografía”.
E, moi amablemente, contestou as nosas preguntas e así nos enteramos que Lucas foi un bebé pouco chorón e que sempre quería comer... por iso medrou tanto! Que lle gustan moito os animais,  que xoga moito co seu irmán, Ruben, e que  colabora nas tarefas da casa.
Tamén lle preguntamos polos traballos que facían os papás, e nos contaron que mamá está na casa, xa que pechou a empresa na que traballaba de secretaria, e papá traballa nunha fábrica de madeiras, por iso nos trouxo un xogo que fixo para nos con pezas deste material, coma un dominó, co nome de cada un, e ate dos profes. É moi divertido, pasámolo moi ben con ese xogo.
Despois, Lucas quixo que nos contara o seu conto preferido “DE POLLITO A GALLINA”. Mentres o escoitabamos fomos aproveitando para xogar con Dana, que agardaba pacientemente.
E, xa para rematar,  Lucas nos repartiu uns agasallos que fixo coa sua mamá na casa: unhas saborosas madalenas coas que repasamos o abecedario e uns caramelos prendidos dunha pinza decorada.
Estas familias e estes nenos/as están feitos uns artistas!
 E, coma sempre, antes de rematar esta visita lle entregamos á familia un diploma como recordo desta semana e os despedimos cunha "aperta comunitaria” e un merecido aplauso.
GRACIÑAS!

No hay comentarios:

Publicar un comentario